مدیریت مشارکتی و دلالت های آن برای سازمانهای دانش بنیان
کد مقاله : 1116-EECP
نویسندگان
صفی اله رمضانخانی *
مدیر
چکیده مقاله
امروزه، یکی از عوامل مهم رشد و توسعه سازمان های دانش بنیان؛ بهره گیری از نیروهای کیفی و سرمایه های فکری سازمان؛ مقوله‌ای که در علم مدیریت از آن «مدیریت مشارکت» یاد می شود. در این پژوهش «مدیریت مشارکتی» از جمله نظام های مدیریتی فعال معرفی شده است که نقش سازنده و پراهمیتی در توسعه منابع انسانی سازمان های دولتی ایفاء می‌کند. بنابراین هدف این پژوهش؛ شناخت عوامل و پیش نیازهای اجرای مدیریت مشارکتی و نیز چالش هایی که مدیریت مشارکتی عهده دار است، بود. مدیریت مشارکتی، ایده های تازه ای است که برای هدایت کارآمدتر فعالیت های سازمان دانش بنیان مبتنی بر همکاری و مشارکت داوطلبانه کارکنان سازمان مطرح شده است. پژوهش پیش رو با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی و ارائه چهارچوبی برای اجرای مدیریت مشارکتی می پردازد. مؤلفه های، شاخصها و ابعاد مدیریت مشارکتی؛ سبک های مدیریت مشارکتی در مدیریت دولتی؛ فواید مشارکت و موانع و محدودیتهای فراروی بهره گیری از مدیریت مشارکتی، از دیگر مواردی است که در این مقاله به آن ها پرداخته شده است، بدون شک، دستیابی به اهداف مدیریت مشارکتی با با وجود اینکه نیازمند برنامه ریزی دقیق و حساب شده در بکارگیری و سازماندهی منابع است، اصلاحات اساسی و در عین حال جدید نیز نیاز دارد. این پژوهش ضمن ارائه الگوی عوامل پیش برنده مدیریت مشارکتی سازمان‌های دانش‌بنیان، پیشنهاداتی را برای مدیران، و پژوهشگران مطرح کرده است.
کلیدواژه ها
مدیریت مشارکتی،سازمان دانشبنیان، چالش ها وراهبردها
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی